προσεπαίρω

Α [ἐπαίρω, -ομαι]

1. σηκώνω, ανυψώνω επί πλέον («προσεπαίρειν κεφάλιον», Σωρ.)

2. μτφ. ενθαρρύνω πάρα πολύ, δίνω πολύ θάρρος

3. παθ. προσεπαίρομαι

μτφ. υπερηφανεύομαι ακόμη πιο πολύ, γίνομαι ακόμη περισσότερο αλαζονικός («προσεπήρθη ὑπὸ τῆς ξυμμαχίας τῆς Σκυθικῆς», Αρρ.).